My Travel Diary #49: Salamina en zijn prachtige omgeving

Tijdens onze trip naar de Colombiaanse Amazone stuitte ik bij ons verblijf in Casa Gregorio op een reisgids met daarin een stukje over een dorp in de koffieregio genaamd Salamina en de nabij gelegen Samaria Vallei in San Felix. Van beide plekken had ik nog nooit eerder gehoord, maar een authentiek dorp van de gebaande paden, die deel uitmaakt van een lijst met Colombiaanse erfgoedsteden en een (nog onontdekte) vallei die net als de Cocora Vallei vol staat met waxpalmen, dat zagen we wel zitten. 

Tot onze aankomst in Salamina hebben we het prima naar onze zin in Colombia. We zijn inmiddels al dik een maand onderweg en bezochten tot nu toe een aantal prachtige plekken, waaronder de Amazone, de pittoreske dorpen Villa de Leyva en Barichara en het kleurrijke en enorm populaire Salento. Toch missen we het “wauw  gevoel” dat we op veel plekken in Ecuador wel hadden. We weten niet zo goed of dit door de plekken zelf komt of door het feit dat we inmiddels al dik 3 maanden op reis zijn en een beetje reismoe beginnen te worden. 

Na ons ietwat tegenvallende verblijf in Filandia krijgen we daarom een lichte twijfel of een bezoek aan Salamina wel zo’n goed idee is. We vragen ons serieus af of deze plek ons wel kan verrassen en of het de omweg wel waard is.

Ondanks de lichte twijfel besluiten we toch in de bus richting Salamina te stappen. Van Filandia reizen we naar Pereira. Van Pereira naar Manizales en van Manizales naar Salamina. De totale rit duurt zo’n 6 uur, wat voor Colombiaanse begrippen best kort is. Helaas verloopt de rit niet helemaal zonder kleerscheuren, want het laatste deel zit ik weer kotsend in de bus. Het zal weer eens niet zo zijn. 

Bij aankomst in Salamina weten we direct dat het goed zit. De omgeving is prachtig, er zijn geen andere reizigers te bekennen en het dorp is kleurrijk en authentiek, maar veel minder gepolijst dan bijvoorbeeld Salento. Hier houden we van. Bovendien worden we door bijna iedere bewoner vrolijk welkom geheten. Alles voelt goed en valt op z’n plaats. 

Op dag 2 maken we kennis met Thomas, een Nederlander die al jaren in Colombia woont en die in de Coronacrisis met zijn gezin van Bogota naar Salamina is verhuisd. Thomas runt een reisorganisatie, de Una Colombia, die weer nauw samenwerkt met één van mijn favoriete reisorganisaties in Nederland, Better Places. Thomas vertelt met passie over zijn liefde voor Salamina en zijn omgeving en nodigt ons uit om met hem mee te gaan hiken op een, volgens hem, hele speciale plek die (nog) maar weinig mensen kennen. Wij laten ons graag verrassen en gaan uiteraard met hem mee. 

Twee dagen later is het zover. Samen met Thomas en zijn vriend Julian rijden we richting Valle de Cabras, een vallei gelegen tussen San Felix en Marulanda die zelfs niet op Google Maps terug te vinden is. Valle de Cabras is privé terrein en je moet toestemming hebben van de eigenaar om hier te mogen hiken. Je kunt er (helaas) dus niet zomaar op de bonnefooi naar toe. 

Nadat we de auto hebben geparkeerd, starten we met de wandeling die in totaal zo’n 15 kilometer in beslag zal nemen. Het wordt afzien, want zodra we in de eerste kilometers flink afdalen, weten we dat we ook weer een keer omhoog moeten klimmen. 

De eerste kilometers zijn mooi, maar het landschap maakt pas echt indruk wanneer we bij de eerste waxpalmen arriveren. Het lijkt op de Cocora Vallei, maar het feit dat we hier met maar 4 man én hond Lola staan en er in de wijde omgeving ook echt niemand anders te bekennen is, maakt deze vallei pas echt bijzonder. Hoe kan deze fantastisch mooie plek nog zo onontdekt zijn? 

Hoe meer we afdalen, hoe mooier het landschap. En iedere keer wanneer je denkt dat het niet mooier kan, dan is dit toch het geval. Zelfs wanneer we op den duur weer omhoog moeten en ik helemaal buiten adem naar boven klauter, worden we bij iedere stap die we zetten getrakteerd op fenomenale uitzichten. Dit is zo gaaf.

Maar dit is nog niet alles. Na deze toch wel pittige hike worden we afgezet bij de Samaria Vallei in San Felix. Ook dit is een vallei vol met waxpalmen en ook deze is nog relatief onbekend onder reizigers. Hier zullen we de nacht doorbrengen bij Mirador Samaria. Zij hebben één bungalow en één glamping tent met een geweldig uitzicht over de vallei. Thomas en Julian rijden die avond weer terug naar Salamina. Hen zullen we later weer terug zien. 

Wanneer we ‘s ochtends wakker worden kunnen we onze ogen bijna niet geloven. De zon komt op en de waxpalmen steken uit boven de dauw in de vallei. Het is net een sprookje. Dit is absoluut één van de allermooiste plekken waar we ooit hebben geslapen. 

Na het ontbijt gaan we wandelen door de vallei. De wandeling is gelukkig iets minder lang dan die van gisteren. Maar goed ook, want vanuit Mirador Samaria moeten we nog 6 kilometer naar San Felix lopen, om vanuit daar de bus terug naar Salamina te nemen. Beide wandelingen zijn prachtig en meer dan de moeite waard.

Ons bezoek aan Salamina en San Felix is één groot feest. Voor ons gevoel begint onze reis door Colombia nu pas echt. Dit zijn de plekken waar we naar op zoek zijn en waar we super enthousiast van worden. Pure en authentieke plekken die niet overlopen worden met toeristen, maar waar toch genoeg te doen is. Helaas zijn deze plekken niet heel erg makkelijk te vinden, want als je (online) op zoek gaat naar reisinformatie over Colombia kom je bijna alleen maar de standaard toeristische hotspots tegen en is het heel lastig om pareltjes zoals Salamina en San Felix te vinden. 

Maar ook in Colombia zijn hotspots natuurlijk niet voor niets hotspots. De meeste zijn echt wel een bezoekje waard. Het land is gigantisch groot en de meeste reizigers hebben maar beperkt de tijd. Zelfs wanneer je, net als ons, 3 maanden reistijd hebt, zul je keuzes moeten maken. Daarbij is het openbaar vervoer in Colombia soms best wel frustrerend. Het is zonde om urenlang in de bus te zitten, om vervolgens op een teleurstellende plek terecht te komen. 

Toch is het wat mij betreft absoluut de moeite waard om de gok te wagen en eens van de gebaande paden af te stappen. Colombia is prachtig en heeft zoveel meer te bieden dan alleen Salento, Medellin en Tayrona National Park. Zo zijn Salamina en San Felix wat ons betreft hele dikke aanraders. En deze 2 plekken zijn niet eens zo heel erg lastig bereikbaar. Ze zijn alleen redelijk onbekend, dus een goede voorbereiding is handig. Binnenkort zal ik een uitgebreide blog online zetten met alle praktische info over deze plekken. 

Na een week nemen we met pijn in ons hart afscheid van Salamina. Het is de eerste keer tijdens onze in Colombia dat we echt balen dat we ergens weg “moeten”. Vanuit Salamina willen we doorreizen naar Jardin. De rit zal minstens 6 uur in beslag nemen, waarvan het grootste deel dwars door de bergen zal zijn. Omdat de kans groot is dat ik weer dood-en doodziek word besluiten we om een extra stop te maken in Aguadas, een dorp op 2 uur rijden van Salamina. Aguadas staat net als Salamina in de lijst van Colombiaanse erfgoedsteden. 

Aguadas is een prima dorp, maar kan bij lange na niet tippen aan de fijne sfeer van Salamina. We besluiten daarom dat we hier maar 1 nachtje blijven en de volgende ochtend vroeg door zullen reizen naar Jardin. Salamina heeft de lat in één keer heel hoog gelegd voor alle bestemmingen die nog zullen volgen.