My Travel Diary #58: een tour naar de mooiste plekken van Bolivia en meer

Nadat we de eerste 2 weken van onze reis door Bolivia redelijk rustig aan hebben gedaan, is het tijd voor wat actie. Vanuit Tupiza, een stadje in het zuiden van Bolivia, boeken we een tour en we reizen in 4 dagen tijd naar Uyuni. Onderweg bezoeken we o.a Eduardo Avaroa National Park en de wereldberoemde zoutvlakte van Uyuni. We reizen per jeep, samen met 2 Franse meiden en onze gids en chauffeur. Voor veel reizigers is deze tour hét hoogtepunt van hun reis door Bolivia, dus de verwachtingen zijn hooggespannen. 

De eerste update van onze reis door Bolivia gemist? Je leest hem hier!

Op dag 1 rijden we van Tupiza richting Quetena. We hebben in totaal dik 300km voor de boeg. Dit lijkt misschien niet zoveel, maar doordat de wegen onverhard zijn, is dit behoorlijk pittig. Zeker omdat we ook nog eens van een hoogte van 2.650m naar een hoogte van ver over de 4.500m rijden. 

Onderweg maken we een aantal stops. Ten eerste een stop net buiten Tupiza waar we een fantastisch uitzicht hebben op een prachtige vallei. Daarna stoppen we bij een kudde lama’s. Deze stop voelt voor ons een beetje overbodig, want lama’s zien we onderweg echt overal. En dan stoppen we net op een plek waar werkelijk iedereen stopt. Daar kan ik met mijn pet niet bij. 

De 3e stop is een stop bij een bizar landschap van zandsteen. Ik weet niet zo goed hoe ik dit landschap moet omschrijven, maar het was allemaal heel onwerkelijk. Misschien zeggen onderstaande foto’s genoeg. 

De laatste stop is bij een verlaten spookstad die prachtig is gelegen. Op dit moment ben ik alleen door een combinatie van reis-en hoogteziekte hondsberoerd en wil maar één ding: zo snel mogelijk naar het hotel. Ik ben dan ook blij dat we hier na een uur of 9 eindelijk arriveren. Gelukkig hebben ze warm water om te douchen en hebben ze gezorgd voor dikke dekens voor de nacht. Zo hoeven we in ieder geval geen kou te lijden, want het is buiten echt stervenskoud. 

Dag 2 rijden we naar Eduardo Avaroa National Park. Hier kijk ik het meeste naar uit, omdat we hier heel veel verschillende landschappen gaan zien. Onze gids waarschuwt ons wel dat het een stuk drukker zal gaan worden met jeeps, omdat op dit punt tours vanuit Tupiza, Uyuni én San Pedro samen gaan komen. En drukker is het zeker, maar wij vinden het best wel te doen. 

Voordat we het nationale park in rijden maken we eerst nog een stop bij een alpaca boerderij. Hier staan honderden alpaca’s hutjemutje op elkaar, maar onze gids verzekert ons dat de dieren goed verzorgd worden en dat ze later op de dag los mogen lopen in de natuur. Je snapt, ook deze stop had wat ons betreft niet per se gehoeven. 

In het nationale park maken we o.a een stop bij 2 prachtige meren: Laguna Verde en Laguna Colorado. Deze meren zijn ongelofelijk mooi en op beide plekken zien we wildlife. Bij Laguna Verde wilde vicuñas en bij Laguna Colorade heel veel flamingo’s en alpaca’s. Verder bezoeken we de hotsprings, geisers en zien we onderweg nog veel meer indrukwekkende landschappen. Bolivia blijft ons verrassen. 

Op dag 2 tikken we hoogtes van bijna 5.000m aan en dat hakt er behoorlijk op in. Zo hebben we allebei behoorlijk veel last van heftige hoofdpijnen. Gelukkig is een van onze medereizigers zo slim om pillen tegen hoogteziekte mee te nemen en mogen we daar gebruik van maken. Deze zijn voor ons echt een lifesaver gedurende deze tour. 

De 3e dag van de Salar de Uyuni tour rijden we van Eduardo Avaroa National Park richting de grootste zoutvlakte ter wereld, de zoutvlakte van Uyuni. Onderweg maken we uiteraard weer stops op de mooiste plekken. Voordat we starten laat onze gids ons de route bepalen: de populaire/standaardroute of de route van de gebaande paden. Uiteraard kiezen we voor het laatste en dat blijkt een goede keuze, want we komen deze dag amper nog andere reizigers tegen. 

Aan het eind van de middag arriveren we bij ons hotel aan de rand van de zoutvlakte. We verblijven in een zogenaamd zouthotel, een hotel dat grotendeels bestaat uit zout. Heel bizar om te zien, maar heel gaaf om hier te verblijven. Na het inchecken rijden we naar de zoutvlakte om te genieten van een spectaculaire zonsondergang. Een perfecte afsluiting van weer een geweldige dag. 

De laatste dag van de Salar de Uyuni tour starten we om 5u ‘s ochtends. We rijden naar de zoutvlakte om hier te genieten van zonsopkomst. Het is ijskoud, maar het is het afzien waard. Zonsopkomst op de Uyuni zoutvlakte maak je maar één keer in je leven mee. 

Na de zonsopkomst rijden we naar Isla Incahuasi, een eiland vol met cactussen midden op de zoutvlakte. Dit eiland is heuvelachtig en vanaf de top heb je een 360 graden uitzicht over de zoutvlakte. Het is één van de meest fotogenieke plekken van deze tour. Het is daarom niet gek dat het op deze plek behoorlijk druk is. 

Na ons bezoek aan Isla Incahuasi is het tijd voor een heerlijk ontbijt op de zoutvlakte. Onze gids Aiyde zorgt ervoor dat we tijdens de tour niks tekort komen en tovert iedere keer weer de lekkerste maaltijden tevoorschijn. 

Een bezoek aan de zoutvlakte van Uyuni is niet compleet zonder “gekke” plaatjes. Gelukkig voor ons, steekt onze gids er niet al te veel tijd in. Het kan wel, maar hoeft niet en dat is onwijs fijn, want als ik ergens geen zin in heb, dan is het wel een uitgebreide fotosessie voor de meest debiele foto’s. I know, ik ben gewoon saai ;-) 

Na de zoutvlakte maken we nog een aantal korte stops bij de standaard plekken zoals de beroemde vlaggen, het Dakar monument en het treinenkerkhof. Allemaal leuk om gezien te hebben, maar het zijn geen hoogtepuntjes voor ons. 

Na 4 dagen zit de Uyuni tour er weer op en nemen we afscheid van onze gids en chauffeur en van de 2 Franse meiden. Voorafgaand aan de tour had ik best wel wat twijfels of we dit vanwege de kou en de hoogte wel moesten doen, maar deze tour was meer dan de moeite waard. Ja, we hebben het ontzettend koud gehad en we hebben enorm veel last gehad van de hoogte. Toch weegt dat niet op tegen de fantastisch mooie landschappen die we onderweg zagen. Dit is absoluut één van de mooiste plekken die ik ooit heb gezien. 

Dezelfde dag dat onze Uyuni tour erop zit, reizen we met de nachtbus door naar La Paz. Ondanks dat wij de meest luxe bus geboekt hebben, viel de rit me behoorlijk tegen. Ik doe werkelijk geen oog dicht en voel me een wrak als we vroeg in de ochtend op een louche busstation in La Paz arriveren. 

Wij boekten onze Uyuni Tour via Torre Tours. Klik hier voor meer info over deze tour

In La Paz verblijven we bij één van onze favoriete hostelketens in Zuid-Amerika, Selina Hostel La Paz. Tijdens onze reis door Midden-Amerika hebben we veel gebruikgemaakt van de Selina hostels en dat is ons altijd ontzettend goed bevallen. 

De eerste dag maken we een walking tour om zo alvast een indruk te krijgen van de stad. Ik had eigenlijk helemaal geen verwachtingen en zag La Paz meer als ideale plek om een paar dagen bij te komen van onze Uyuni tour, maar het historisch centrum van de stad blijkt ontzettend gezellig en vooral kleurrijk te zijn. We genieten vooral van de vele fijne restaurantjes en maken o.a een ritje met de kabelbaan, van waar we een prachtig uitzicht hebben over de stad en het omliggende Andes gebergte. 

Ook boeken we vanuit La Paz een tour waarbij we gaan mountainbiken over één van de meest gevaarlijke wegen ter wereld, Death Road. Jarenlang was deze weg de toegangspoort van La Paz naar de Yungas en de Amazone en vielen er zo’n 200-300 doden per jaar. Tegenwoordig is er een nieuwe (veiligere) weg voor gemotoriseerd vervoer en wordt Death Road voornamelijk gebruikt voor mountainbike tours. 

Als er iets belangrijk is tijdens de mountainbike tour, dan is het wel veiligheid. Vooraf krijgen we duidelijke instructies, worden de fietsen gecheckt en krijgen we een speciale overal en helm aan/op. Niet dat dit helpt als je de afgrond in fietst, maar goed. 

We fietsen in totaal zo’n 64 kilometer bergafwaarts, grotendeels over een onverharde weg. De omgeving is prachtig, maar de afgrond is behoorlijk indrukwekkend. Gelukkig heb je dit niet zo in de gaten wanneer je eenmaal op de fiets zit en zo ver mogelijk van de afgrond fietst. Eén ding is zeker, heb je last van hoogtevrees, dan kun je deze tour het beste overslaan. 

Meer weten over de Death Road Tour die wij boekten? Check hier alle praktische info

Na onze mountainbike tour reizen we door naar Coroico. Dit dorp stond vooraf hoog op m’n lijstje, omdat het een stuk lager is gelegen dan La Paz, dus een stuk warmer is. Het zou een gezellig dorp zijn, omringd met nevelwoud én een plek waar je mooie wandelingen kon maken. Dit klonk mij als muziek in de oren. 

Ik weet niet wat het precies was, maar Coroico was het zeker niet voor ons. Het dorp was helemaal niet gezellig en het aanbod van hotels was echt bedroevend. Urenlang zochten we naar een betaalbare kamer, maar bijna alle hotels bleken dicht te zijn. En als we iets vonden, was het of een te ranzige kamer zonder eigen badkamer of een veel te dure kamer voor wat je kreeg. Wij zijn helemaal niet te beroerd om 45 euro te betalen, maar dan willen we wel waar voor ons geld. Zeker in Bolivia. Uiteindelijk vonden we met veel moeite een kamer van 25 euro per nacht (excl ontbijt) om in ieder geval de 1e nacht te overbruggen. 

Na een vreselijk slechte nacht gingen we de volgende ochtend weer op jacht naar een hotel voor de komende dagen, maar al snel kwamen we tot de conclusie dat dit niet ging werken. Het voelde niet goed en Coroico was helemaal geen fijne plek voor ons. Nog voor de middag zaten we alweer in de bus richting La Paz. Nog nooit waren we zo blij om ergens te vertrekken én om ergens weer terug te zijn. Een paar dagen extra vertoeven in La Paz is zeker geen straf. Hier kunnen we op ons gemak een plan maken voor de laatste 2 weken van onze reis door Bolivia. Daarover meer in de volgende reisupdate.