My Travel Diary #67: heilige steden en een nieuw national park

Nadat we 5 weken door Zuid-India hebben gereisd, is het tijd voor een nieuw avontuur. Vanuit Bangalore stappen we op het vliegtuig richting Varanasi, een van de meest heilige plekken in India. Varanasi stond al heel lang op mijn lijstje, maar tijdens onze eerdere reizen door India kwam het er steeds niet van. Gelukkig hadden we dit keer nog een gaatje over in onze planning en konden we Varanasi op het laatste moment nog toevoegen aan onze rondreis door India. 

Varanasi was eigenlijk alles wat we ervan verwacht hadden: druk, hectisch en bizar, maar aan de andere kant ook mooi en vooral heel erg indrukwekkend. We kijken onze ogen uit. Omdat we niet al te veel tijd hadden besluiten we om een gids in te huren om ons de leukste plekken te laten zien. Dit vinden we voor deze stad een beter plan dan als een kip zonder kop rond te gaan lopen. 

Onze gids is Prasan, oftewel Mr. Happy, een Indiër van een jaar of 40 die vloeiend Engels spreekt. Beter en duidelijker Engels ga je in India niet vinden. Prasan neemt ons eerst mee naar het oude centrum van Varanasi en laat ons een aantal minder toeristische plekken zien. Samen met hem lopen we door een wirwar van steegjes, waar we op eigen gelegenheid binnen 1 minuut zouden verdwalen. We bezoeken o.a tempels, oude gebouwen en de bloemenmarkt. De steegjes zijn qua drukte nog wel te doen, maar zodra we weer bij de hoofdstraat arriveren, word ik weer helemaal gek van de drukte en het oeverloos getoeter. 

Helaas is onze hotelkeuze in Varanasi weer een domper. Het blijft in India lastig om leuke accommodaties te vinden voor een schappelijke prijs (€25-€40 p.n). In Kerala was dit geen probleem, maar daarbuiten hebben wij over het algemeen minder succes. Vaak is comfort ver te zoeken, blijkt de locatie ruk of is het heel erg luidruchtig. Het eerste en laatste is dit keer het geval. Helaas kunnen we niet annuleren en moeten we 3 nachten afzien, maar ja, ook dat hoort er helaas soms bij. 

De laatste dag van ons bezoek aan Varanasi maken we vroeg in de ochtend samen met Prasan een bootrit over de heilige Ganges, maar voordat we aan boord stappen, wonen we een ‘aarti’ ritueel bij. Dit ritueel wordt dagelijks uitgevoerd tijdens zonsopkomst en zonsondergang en is bedoeld om Moeder Ganga te eren. Heel bijzonder om mee te maken. 

De bootrit over de Ganges blijkt nog veel mooier dan verwacht. We varen van Assi Ghat, de ghat die het dichtst bij ons hotel ligt, naar Manikarnika Ghat. Dit is de plek waar 24-uur per dag lijkverbrandingen plaatsvinden. Bizar, maar ook heel erg bijzonder om met eigen ogen te zien. Het is fijn dat Prasan uit kan leggen hoe alles precies te werk gaat. Wanneer we weer verder varen valt het ochtendlicht prachtig op de stad en genieten we met volle teugen. Een bootrit over de Ganges is echt een must-do wanneer je Varanasi bezoekt. 

In de middag wandelen we nog één keer op ons gemak langs de Ganges van ghat naar ghat. Ook dit keer komen we langs de plek waar lijkverbrandingen plaatsvinden. We komen er al snel achter dat we hier goed moeten oppassen voor oplichters die geld proberen te verdienen door toeristen wijs te maken dat ze maar vanaf één plek foto’s mogen maken. Dit is dus niet het geval. 

Na 3 dagen zit ons bezoek aan Varanasi er alweer op. Achteraf gezien hadden we wel langer willen blijven, maar dat kan helaas niet, want we moeten 3 dagen later in Dudhwa National Park zijn en in de tussentijd willen we nog naar Lucknow, de hoofdstad van de staat Uttar Pradesh. Lucknow ligt precies tussen Varanasi en Dudhwa in en is een handige tussenstop, omdat wij niet al te veel met nachttreinen/bussen willen reizen. Op deze manier zijn we overdag telkens maar een paar uurtjes kwijt aan het vervoer van A naar B. 

Helaas valt ons bezoek aan Lucknow al snel in het water, want we worden allebei ziek, een voedselvergiftiging. Veel van de stad hebben we uiteindelijk niet gezien, alleen onze hotelkamer en dan vooral de wc van dichtbij. Even zijn we bang dat we onze afspraak in Dudhwa National Park moeten cancelen, maar met wat hulp van diarreestoppers kunnen we toch veilig die kant op reizen. 

Naar Dudhwa National Park reizen we af om weer een poging te doen om tijgers in het wild te spotten. Dudhwa ligt tegen de grens met Nepal en dit park staat o.a in verbinding met Sukhlaphanta en Bardia National Park. Heel leuk, want beide parken bezochten wij een paar jaar geleden tijdens een reis door Nepal. Ik kan me nog herinneren dat we in Sukhlaphanta op den duur op minder dan een kilometer van de grens met India stonden. Dit keer staan we aan de andere kant. 

We verblijven in het dorp Mailani bij Rajada Farms. Deze boerderij wordt gerund door Nikhil en zijn ouders. We worden met open armen ontvangen en er wordt ontzettend goed voor ons gezorgd. De dag na aankomst is het nationale park gelukkig gesloten. Het geeft ons een extra dag om te herstellen. 

Een dag later gaan we voor het eerst op safari en zien we met eigen ogen hoeveel Dudhwa National Park op Sukhlaphanta National Park lijkt. Het is veel groener dan Bandipur ,waar we een week eerder waren en in onze ogen daarom ook veel mooier. Helaas zien we tijdens de eerste safari geen tijger en tijdens de tweede, derde en vierde safari ook niet. We balen een beetje, want de kans om tijgers te zien in Dudhwa is vrij groot, alleen hebben wij gewoon heel veel pech. Niet alleen wij spotten geen tijgers, ook alle andere jeeps spotten ze niet. 

We besluiten om nog 1 extra safari te doen en dan heel hard te duimen, dat dit onze geluksdag is. Al snel horen we verschillende “alarm calls” van herten die hun metgezellen waarschuwen voor een tijger of luipaard die mogelijk in de buurt zijn. Dit zijn altijd ontzettend spannende momenten tijdens een safari. Het is goed kijken en luisteren wat de dieren doen. 

Het duurt even, maar uiteindelijk wordt de eerste tijger gespot. Een vrouwtje dat op haar gemak in de bosjes ligt te luieren. Van een afstandje kunnen we haar goed zien, maar fotograferen is vanwege de vele takken in beeld te lastig. Bovendien verroert ze zich amper, dus besluit onze gids dat we beter op zoek kunnen gaan naar eventueel een andere tijger of luipaard. De kans dat ze opstaat en richting het pad loopt, is namelijk heel erg klein vanwege alle jeeps die inmiddels staan te kijken. 

Niet veel later arriveren we op een andere plek waar een jeep een andere tijger heeft gespot. Het is een jong vrouwtje van ongeveer 1,5 jaar oud. Ze zit aan de rand van het meer en we wachten totdat ze het pad oversteekt om weer terug de jungle in te gaan. Dit gebeurt een paar minuten later. 

Op de valreep spotten we dus 2 tijgers en is ons bezoek aan Dudhwa National Park meer dan geslaagd. Op de laatste dag krijgen we te horen dat we de volgende dag met de dagtrein door kunnen reizen naar Haridwar, onze volgende bestemming. We hadden eerder al treintickets geboekt, maar we waren niet zeker van 1e klas plaatsen, want we stonden al die tijd op de wachtlijst. Gelukkig kunnen we dus mee en hoeven we niet last-minute onze route nog aan te passen. 

Haridwar ligt in de staat Uttarakhand aan de voet van de Himalaya. Het is net als Varanasi een belangrijke, heilige stad, want Haridwar is het punt waar de Ganges vanuit de Himalaya het platteland, de Gangesvlakte, in stroomt. Voor ons is Haridwar in eerste instantie geen must-visit, maar omdat dit het eindpunt is van onze trein en we niet per se gelijk door hoeven te reizen naar Rishikesh besluiten we om een paar nachten te blijven. 

Net als in Varanasi vindt er in Haridwar iedere dag tijdens zonsopkomst en zonsondergang een ‘aarti’ ritueel plaats om moeder Ganga te eren. Waar dit ritueel in Varanasi vrij toeristisch is, voelt dit in Haridwar een stuk authentieker aan. Honderden mensen (of misschien wel meer) komen hiervoor samen bij Har Ki Pauri, de meest spirituele plek in de stad. Het heeft ergens iets weg van een sekte bijeenkomst. Heel fascinerend om met eigen ogen te zien. 

Na 3 nachten reizen we door naar Rishikesh, de yoga hoofdstad van India of misschien wel van de hele wereld. Vooraf twijfelden we of we deze stad wel wilden bezoeken, omdat wij weinig hebben met spiritualiteit. Zelf doe ik wel aan (ashtanga) yoga, maar dat doe ik gewoon om een beetje soepel te blijven. Niet meer en niet minder. Ik moet er niet aan denken om in India een retraite of iets dergelijks te gaan volgen, dat is echt niks voor mij. 

De reden om Rishikesh toch te bezoeken, is vanwege de prachtige ligging. Ook deze stad ligt aan de Ganges en wordt omgeven met (groene) heuvels. Het is een plek waar we in ieder geval lekker kunnen hiken en doordat de stad door heel veel westerlingen wordt bezocht vind je hier ook ontzettend veel leuke koffietentjes en restaurantjes. Meestal wel vegetarisch en zelfs vegan, tot ergernis van mijn vriend. Een aantal dagen geen vlees vindt hij zeker geen probleem, maar een hele week is toch wel lang. Gelukkig vinden we ook een leuke tent die wel kip serveert. 

Rishikesh blijft een erg fijne plek te zijn om langere tijd te blijven. De sfeer doet ons een beetje denken aan Pokhara en Thamel (Kathmandu) in Nepal. Ons hotel ligt, tegen de adviezen in, in de wijk Tapovan. Dit blijkt achteraf toch wel een goede keuze, want het is er een stuk rustiger dan in de backpackerswijk Laksman Jhula. 

De dagen vullen we hoofdzakelijk met wandelen, honden knuffelen, een beetje werken en gebakjes eten. Ook testen we zoveel mogelijk leuke restaurantjes uit. Omdat ook Rishikesh aan de voet van de Himalaya ligt en je vanaf het hoogste punt rondom de stad de besneeuwde toppen kan zien, besluiten we ook een dag een brommer te huren en naar dit punt toe te rijden. Dit punt is de Kunjapuri tempel die op 1.676m hoogte ligt. Gelukkig is de rit vanuit Rishikesh ontzettend goed te doen, want we komen op de weg naar de tempel toe, amper verkeer tegen. 

De dagen in Rishikesh zijn heerlijk, maar we moeten door. Het plan is eigenlijk om verder de bergen in te trekken, maar het weer zit niet mee. Het sneeuwt zelfs op hoogtes van onder de 2.000m en het is ijskoud. We besluiten daarom ons plan drastisch om te gooien en uit te zoeken welke plekken we eventueel nog zouden willen bezoeken. Wat het uiteindelijk gaat worden, lees je in de volgende reisupdate.

Klik hier voor een overzicht van alle reisdagboeken

Check hier alle artikelen over India