My Travel Diary #5: Onze eerste kennismaking met Nicaragua

We zijn inmiddels al weer een paar weken onderweg in Nicaragua, dus tijd voor een update. Onze eerste kennismaking met Nicaragua was niet meteen de allerleukste. Laten we zeggen dat we na Costa Rica best wel last hadden van een cultuurshock. Het had er zeker mee te maken dat we niet in de meest gezellige plaats van Nicaragua onze reis zijn gestart, maar we moesten wel in San Carlos beginnen om door te reizen naar het dorpje Sabalos, aan de Rio San Juan. In San Carlos had ik door alle drukte en gekkigheid even het gevoel weer terug te zijn in India. Koeien, paarden en varkens op de weg, overal rotzooi en allemaal mensen die tegen je aan beginnen schreeuwen wanneer je de bus uitstapt.

Om in Sabalos te komen moesten we een kaartje voor de boot zien te regelen, maar doordat de snelboot kapot was, waren alle andere boten voor de rest van de dag helaas volgeboekt. “Gelukkig” hadden we nog 1 optie, de bus. Dat we meer dan 2 uur moesten wachten voor deze vertrok, was op zich geen probleem. Het feit dat we bijna 5 uur over de rit deden (i.p.v 2) en dat we halverwege de rit midden in de jungle, in het pikdonker, met blubber tot onze enkels,  “even” over moesten stappen in een andere bus, omdat er een vrachtwagen was geschaard, was minder leuk. De rit zelf was ook nog eens hartstikke eng, want de oude schoolbus was echt té volgeladen en trok het natte en gladde junglepad voor geen meter. Telkens als de weg iets bergopwaarts ging, leek het of de motor echt ieder moment kon ontploffen. Tijdens deze rit kwamen bij mij echt alle emoties naar boven. In het begin vond ik het allemaal super grappig en kwam de ene naar andere slechte grap naar boven, maar halverwege barstte ik in tranen uit en kon ik alleen maar roepen dat ik de volgende dag snel weer richting Costa Rica wilde.

De opluchting was dan ook groot toen we eindelijk heelhuids aankwamen bij Sabalos Lodge, een super leuke accommodatie direct gelegen aan de Rio San Juan. Het uitzicht over de rivier was werkelijk fantastisch en nooit eerder zagen we zo ontzettend veel verschillende vogelsoorten. We maakten een uitstapje naar het Boca Negro Reserve en zagen apen, vogels, kaaimannen en een luiaard.

Vanuit Sabalos reisden we af naar de studentenstad Leon. Een behoorlijke rit, maar doordat alle boot en bus aansluitingen prima op elkaar aansloten, waren we nog voor het donker in Leon. Leon vond ik een fijne stad, met een heerlijke sfeer. Mooie koloniale gebouwen, met een rauw randje. Vanuit hier konden we uitstapjes maken naar vulkanen in de buurt, maar hier hadden we even helemaal geen zin in, dus struinden we een beetje door de stad, aten we stokbroodjes met camembert en dronken lekkere ijskoffies en verse vruchtensapjes bij hippe tentjes.

Vervolgens reisden we door naar hoofdstad Managua, want we hadden vanuit hier een vlucht geboekt naar een tropisch eiland in de Caribische zee, Big Corn island. Vanuit hier namen we de boot naar kleine broer Little Corn Island om 4 dagen te genieten van zon, zee en strand. Helaas begon ons bezoek aan Little Corn met een dramatische bootrit, regen en een overboekte kamer, waardoor we de eerste nacht in een super ranzige hotelkamer doorbrachten. Gelukkig werd de fout hersteld en hadden we de overige nachten een schattige bungalow op het strand.

Little Corn Island bleek een ontzettend relaxt eiland met een leuke Caribische sfeer en fantastische stranden.  Het fijne was dat er geen gemotoriseerd verkeer is en je alles te voet kunt doen. Nadeel was wel dat het weer ontzettend onvoorspelbaar was en dat wanneer het had geregend (bijna dagelijks), veel van de voetpaden binnen no-time veranderden in een modderpoel. Glij partijen gegarandeerd! Al met al is Little Corn eiland een topbestemming voor wie op zoek is naar een prachtig eiland dat (nog) niet overspoeld wordt met toeristen. Lees alles over ons bezoek, inclusief veel tips in dit artikel.

Klik hier voor een overzicht van alle reisdagboeken

Klik hier voor een overzicht met alle artikelen over Latijns-Amerika