My Travel Diary #2: nationale parken en paradijselijke stranden in Costa Rica

Na een prima vlucht vanuit Amsterdam, kwamen we vrijdagavond aan op San Jose Airport. Gelukkig liep hier alles lekker soepel en arriveerden we mooi op tijd bij ons hostel.  We hadden van velen het advies gekregen niet te veel tijd in de stad door te brengen, dus de volgende ochtend checkten we vroeg weer uit.

Van San Jose reisden we met het openbaar vervoer naar Manuel Antonio, een plaatsje aan de westkust met volgens velen één van de mooiste nationale parken van het land. Tijdens de rit hier naar toe kregen we meteen een indruk van het land en de prachtige natuur. Het werd ons meteen duidelijk dat we het hier wel een paar weken vol gaan houden, zo mooi! Ook in Manuel Antonio checkten we in bij Selina Hostels en kregen we een kamer met een geweldig uitzicht op de jungle. Vanuit onze hangmat zagen we apen, vogels en op de laatste dag zelfs een luiaard.

Op zondag brachten we een bezoek aan het Manuel Antonio National Park. Stipt 7.00u stonden we bij de ingang, zodat we de drukte konden vermijden. Goede zet bleek later, want waar wij ’s ochtends vroeg het allermooiste stand van het park helemaal voor ons alleen hadden, lag dit zelfde strand om 12.00u hutje mutje vol met toeristen. Het park zelf was echt super goed begaanbaar en niks vergeleken met de ongerepte jungle van bijvoorbeeld Sumatra. Maar minder mooi was het zeker niet, integendeel! Prachtige stranden, te gekke uitkijkpunten en een geweldig mooie jungle maakte een bezoek aan dit park meer dan de moeite waard.

Na 3 nachten Manuel Antonio reisden we verder door naar het zuiden, naar Uvita om precies te zijn. Hier boekten we een een ontzettend leuke en rustige accommodatie midden in de jungle. De beoordelingen van andere reizigers waren lovend en de foto’s zagen er echt geweldig uit, deze plek kon niet tegenvallen, toch? Helaas heb je soms te maken met bijkomstige omstandigheden, in dit geval baby’s en kinderen. Nou heb ik op zich geen probleem met baby’s en kinderen, maar als ze de hele dag door jengelen, werkt dat behoorlijk op mijn zenuwen. Nou voelde ik me al een paar dagen ontzettend beroerd door slaapgebrek, een keelontsteking en een jetlag waar ik maar niet over heen kwam. Je snapt dat dat er niet beter op wordt, wanneer je dan niet je rust kunt pakken. Gelukkig hebben we nog 3 maanden voor de boeg en tijd genoeg om uit te rusten ;-)

Vandaag hebben we het nationale park van Uvita bezocht: Marino Ballena National Park. Dit is één van de beste plekken in Costa Rica om bultrugwalvissen te spotten. Wij besloten om geen boot tour te doen, omdat er ook een grote kans is om walvissen vanaf het strand te spotten. Helaas hadden we geen succes, maar toch was het park zeer de moeite waard.

Morgen blijven we nog 1 dagje in Uvita. Daarna reizen we verder naar één van de plekken die super hoog op ons wensenlijstje staat, Corcovado National Park. Samen met 2 locals en een gids gaan we een tour maken en blijven we 1 nacht in het park zelf slapen. Daarover lees je volgende week meer.

Meevallers tot nu toe: 

Costa Rica is een stuk minder duur dan verwacht. Je kunt, met een beetje moeite, echt wel low budget reizen. Eten is wel wat duurder, maar daar tegenover is het lokaal vervoer weer super goedkoop en goed geregeld.

Vervoer per taxi gaat ook heel soepel. Vanuit de airport reed de chauffeur gewoon op de meter, zonder moeilijk te doen en hier in Uvita staan de prijzen van en naar het dorp/strand gewoon vast. Zo fijn, dat je niet constant hoeft te onderhandelen over de prijs.

De mensen zijn echt super vriendelijk! Iedereen lacht en zwaait, zo leuk. We hebben ons ook nog geen seconde onveilig gevoeld.

Tegenvallers tot nu toe:

Het eten. Porties zijn echt gigantisch en veelal gericht op Amerikanen. De Costa Ricaanse keuken is ook helaas geen favoriet.

De jetlag en ziek zijn. Gelukkig voel ik me inmiddels een stuk beter.

Pura Vida, Francois en Sigrid

Klik hier voor alle artikelen over Costa Rica